[Amélie]
Hoe het begon...
In het begin was er niets... Stilte, geen verborgen boodschappen, niemand die iets loste, alleen Amélies nieuwsgierigheid!
Alles begon op donderdag om 21u59 met een sms van Michèle: Hola guapa! Como estas? Ya no te sientas demasiado nerviosa?
Te conseguimos de practicar tu español un poco por el sabado! Besos, las muchachas. Op vrijdag volgde een al even mysterieus als onverstaanbaar bericht (tja, talen zijn mijn sterkste niet). Deze keer een sms om 9u09 van Katrien:
Gehe nach http://www.vancroonenburg.be/amme.html bitte. :-) Danke! Bist du neugierig?
|
Gelukkig bestaat er zoiets als GoogleImages en GoogleTranslate!
Deze waslijst aan spullen was behalve de indicatie van "zaterdag" de volgende manier om te beginnen speculeren: een slaapzak, -matje, hoofdkussen en teddy => Ergens blijven logeren? Pannenlappen, schilmesje en schort => koken? Bottines, helm, veiligheidsbril, regenjas, etc. => survival of minstens iets avontuurlijk? Enzovoorts.
Op zaterdag liep ik dus dik anderhalf uur van hort naar her in het appartement, naarstig op zoek om alle spullen van de Duitse lijst te verzamelen (die intussen grotendeels vertaald was geraakt op een paar foutjes na). Wat - natuurlijk - niet meer in één rugzak paste en een enorm hoeveelheid gerief opleverde... Dan begon de zenuwachtigheid te knagen, zeker tegen 12u... Het werd 12u05...
Deze waslijst aan spullen was behalve de indicatie van "zaterdag" de volgende manier om te beginnen speculeren: een slaapzak, -matje, hoofdkussen en teddy => Ergens blijven logeren? Pannenlappen, schilmesje en schort => koken? Bottines, helm, veiligheidsbril, regenjas, etc. => survival of minstens iets avontuurlijk? Enzovoorts.
Op zaterdag liep ik dus dik anderhalf uur van hort naar her in het appartement, naarstig op zoek om alle spullen van de Duitse lijst te verzamelen (die intussen grotendeels vertaald was geraakt op een paar foutjes na). Wat - natuurlijk - niet meer in één rugzak paste en een enorm hoeveelheid gerief opleverde... Dan begon de zenuwachtigheid te knagen, zeker tegen 12u... Het werd 12u05...
Een héél gezellig meidendag!
Iets na 12u stonden Katrien en Michèle op de stoep, met armen vol van alle ingrediënten voor een gezonde brunch: parel-couscous, fruit, turk brood, soep, etc.
Nadien vertrokken we naar een voor Amélie onbekende bestemming. De pas gestarte werken aan het rondpunt Albatros gooiden al direct roet in het eten: files troef om Erembodegem te verlaten, onze ontspanningspoging resulteerde in onverharde wegen en onbekende trajecten. Een half uur later reden we de E40 op... richting Brussel. Spannend! Geblinddoekt een trapje op, geroezemoes, lekkere geuren... Was was Amélie nu beland? De Thermen van Grimbergen! Hier stonden Marijke, Kathelijn en Johanna glunderend op Amélie te wachten voor een namiddagje relaxen en wellnessen. Stoom- en bubbelbaden, sauna, ijskoud dompelbad en ... een half uur héérlijke relax body massage- hemels! Dit werd beklonken met een verkwikkende roze pompelmoes tonic :-) |
Terug de auto in, op naar volgende halte en verrassing: St-Michielshelling in mijn zo geliefde Gent. Emily en Jody vervoegden mijn vriendinnen en uitgedost in ski-outfits startte mijn opdracht om met zoveel mogelijk mannen op de foto te staan. Niet zomaar op de foto: de heren in kwestie moest een Peter-masker dragen en telkens ook één attribuut uit de lange lijst. Grappig en leutig! Intussen mocht ik Jody en Emily ook gidsen/informeren over het Gentse centrum en z'n toeristische troeven.
Op de Korenmarkt werd in een oude woonwagen ook nog promotie gevoerd voor het Animatiefestival in bioskoop Studioskoop via het projecteren van een paar trailers. Deze waren bijzonder grappig en we lachten ons een bult - de oude woonwagen ging er bijna van schudden! |
We belandden in "Faits Divers" op de Korenmarkt om daar te dineren. Ook hier weer extra dames: Kristin en Evi, helemaal vanuit Erembodegem! Beide dames hadden een nieuwe en erg leuke opdracht voor mij in petto. Ik werd ondervraagd over mijn kennis van Aalst en Erembodegem om te zien in welke mate ik al thuis ben in mijn nieuwe thuisstreek. Kathelijn vond direct een grappige strafmaat uit indien ik fout zou antwoorden: een pikante vraag!
De 8 Aalsterse deelgemeente, de echte naam van de Zwarte Man (na het leggen ervan in puzzelformaat), Carnaval strofes, bekende inwoners van Erembodegem, ... en het geblinddoekt proeven van het lokale bier, Berghop entertainden ons allemaal en ik wist maar liefst een 6-tal vragen correct te beantwoorden - wat de gênante vragen/antwoorden en schaamrode wangen wat wist te beperken ;-) Hier komt ook nog een link naar de integrale vragenlijst (en antwoorden) In een tweede filmpje gaf Mieke me de opdracht om onze toekomstige kinderen te tekenen aan de hand van 2x2 typische uiterlijke eigenschappen die Peter en mij kenmerken. Na even nadenken kwam ik tot volgend lijstje welke ik in de tekening verwerkte: blauwe ogen (beide exact zelfde kleur!), blonde haren, krullen, gespierd en sportief, en eerder klein van gestalte. (Tekening hopelijk binnenkort hier rechts te bewonderen) |
Wilt u dat ik u iets revolutionairs vertel. Liefde is alles wat erover wordt beweerd. Daarom zijn mensen en cynisch over. Het is de moeite waard ervoor te vechten, er dapper voor te zijn, er alles voor te riskeren. Want als je niets riskeert, riskeer je nog meer.
[Quote op servieten in restaurant) |
Na het eten trokken we naar Marijkes appartement voor een andere typische vrouwenbezigheid/-activiteit. Aangezien we nog zouden uitgaan, moesten we onszelf toch wel toonbaar, mooi en opgedrikt maken! Binnen de kortste keren lag haar living volg kleren, make-up spullen, schoenen met hoge hakken, juwelen en nylonkousen. Elke man die toen zou binnengekomen zijn, zou schreeuwend zijn weggelopen!
Vandaar ging het naar de Bubbles Party ter gelegenheid van de 30e verjaardag van Francis, Tim, Jochen en Metsie. Zoals de naam het laat vermoeden waren er dus bubbles te bekomen en dit op twee manieren: cava of jacuzzi. Gezien ons programma eerder die dag opteerden we voor de eerste. In de feestzaal stikte het trouwens van de burgies en even voelden we ons terug in onze VTK-jaren. Tegelijk beseften we ook dat we ouders, rustiger en volwassener geworden zijn. |
... hoe een dag een weekend werd!
Spijtig genoeg vertrokken de eerste gasten vrij vroeg en om half twee stonden Katrien, Michèle en ik als laatste van de vrijgezellenbende op de parking, nog niet van zin om te gaan slapen, helemaal niet van zin om naar huis te gaan en tegelijk niet goed wetend wat te doen. En dan kwam plots de inval: aan de zee gaan slapen en er toch een weekend van maken !!!
Een uurtje later trotseerde we met onze drieën zware mist langs Vlaamse wegen op weg naar Sint-Idesbald, aan de Westkust. We zouden niet plooien en zagen het alledrie helemaal zitten om op zondag de zee en het strand te zien... Rond half vier à vier uur lagen we eindelijk in bed: moe en ontzettend happy! Op zondag trokken we naar de lokale bakker (de beste van West-Vlaanderen ;-)) en de supermarkt voor een super-ontbijt-annex-brunch. Hierna volgde een fikse wandeling op het Noordzeestrand. Gezien Katrien toch haar kinderspades meegesleurd had, leefden we ons volledig uit in het zand - even voelden we ons terug kind! Het resultaat mocht gezien worden... maar voor de vloed alles wegveegde wandelden we verder. |
Restten ons nog de files naar huis (uittocht na krokusvakantie), een hartelijk afscheid en ik kon terug mijn schat knuffelen... en horen hoe zijn vrijgezellen en broekverbranding verlopen was.